Aborsyon: Huwag gawing Solusyon

Sa wakas ako ay buo na!
Sa ilang linggong pamamalagi sa sinapupunan mo ina,
Sobrang saya't ako'y hindi na makapaghintay pa,
Ilang linggo na lang ang natitira't ako'y iluluwal mo na.

Pero bakit tila ako lang ata ang masaya?

Napapansin ko kasing lagi kayong nag-aaway ni ama,

Sa tuwing nag-uusap kayong dalawa,

“ipa abort nalang natin yan” ang lagi kong naririnig sa kanya,

“natatakot ako” sabay iyak ang lagi mong sagot sa mungkahi nya.

Problema ba'y dulot ko ng malaman n'yong ako'y nabuo?

Aborsyon ba ang solusyon ninyo upang takasan ito?

Pagkakataon ang hinihingi makita lang mundo ninyo,

Pero bakit parang nahihirapan kayong ibigay ito?

Mungkahi ni ama'y huwag bigyang pansin,

Makalabas lang ako't kayo ay ngingiti rin,

Makikita nyo ang gandang aking angkin,

Tiyak kayoy mag-aagawan sa akin.

Ina! Ako'y tulungan nyo!

Tabletang ininom mo'y balat ko'y napapaso,

Mali atang bitamenang ibinigay ni ama sa iyo,

Sapagkat katawan ko'y unti-unti ng naglalaho.

Ito na ba ang mungkaheng dati ay ayaw mo?

Isip mo'y biglang nagbago at sinunod ito,

Sa ganitong paraan nyo ba tatakasan ang obligasyon nyo?

Kahit pumatay kayo? basta't para sa kapakanan ninyo?

Mahal na mahal ko kayong dalawa ni ama,

Kahit pa man buhay ko'y inyo ng pinag walang bahala,

Sana kayo ay magiging masaya sa desisyong inyong ginawa,

Ligtas na kayo sa gali't kahihiyan na maidudulot ko sana.

Aking pagka-wala'y huwag ipag-alala,

Sa kabilang buhay ako ay magiging masaya kapiling nya,

Desisyon n'yo ngayon 'wag nang ulitin pa,

Buhay ng kapatid ko sa aki'y huwag igaya.